خالی بندی در خلوت!
گل زیباست چه در خانه ی "من" باشد چه در خانه ی تو
معصومیت دوست داشتنی است چه در فرزند "من" باشد چه در فرزند تو
مادر محترم است چه در خانواده ی "من" باشد چه در خانواده ی تو
انسان عزیز است چه در همسایگی "من" باشد چه در همسایگی تو
.......
اصلا مگر من، "حق" هستم
که دوری یا نزدیکی به "من"، شاخص زیبا بودن، دوست داشتن، گرامی داشتن باشد؟
مگر من، "هست آفرین" هستم که مقربین به "من" هست تر باشند؟
استجیر بالله !
من، "حق" نیستم که ...
... گلهایی برایم زیبا باشند که در خانه ی "من" اند
... پدر/ مادری برایم گرامی باشند که منسوب به "من" اند
... برادر/ خواهری برایم عزیز باشند که در خانواده ی "من" اند
... کودکانی برایم دوست داشتنی باشند که از خون "من" اند
....
نه! نه!
" من "
و
دور و نزدیک بودنِ
خونی،قومی،جنسی،سنی،جغرافیایی، تاریخی،نژادی، زبانی
به " من "
شاخص درستی برای " تقسیم محبت" و "تسهیم ارادت" نیست!
متن هایتان خیلی تأمل برانگیزند...
خیلی زیاد
دقیق
دوست داشتنی
و پر از تلنگر...
همیشه در صراط مستقیم بنگارید.