پستوها (؟!)
وقتی ...
... استعدادها در پستوی وجودها خاک بگیرد.
... عقل ها در گنجینه ی جانها مکتوم بماند.
... عدل ها در ضمیر قلبها پنهان بماند.
... احسان ها در نهانخانه ی دلها جا خوش کند.
... سکه های طلا در حسابهای بانکی رسوب کند.
... ارزهای خارجی در گاو صندوقهای خانگی فسیل شود.
آن گاه ...
همه باهم و به تنهایی
کنار گنجینه های پرُ
روی استعدادهای سرشار
بالای سفره های نفت و گاز
بر فراز معدن های آهن و مس
می کاهیم ... می سوزیم ... و عذاب می کشیم
(هم در دنیا و هم در عقبی)
-----------------------------
صدرنوشتِ مهجور مانده:
الَّذِینَ یَبْخَلُونَ وَیَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَیَکْتُمُونَ مَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ وَأَعْتَدْنَا لِلْکَافِرِینَ عَذَابًا مُّهِینًا
همان کسانى که بخل مىورزند و مردم را به بخل وامىدارند و آنچه را خداوند از فضل خویش بدانها ارزانى داشته پوشیده مىدارند و براى کافران عذابى خوارکننده آماده کرده ایم
سوره نساء-آیه ی 37
مصطفی ش
