سه شنبه, ۲۷ آبان ۱۳۹۳، ۱۲:۵۲ ب.ظ
خیال پردازی در خلوت!
چون "من" منتظر هستم، اتوبوس باید بایستد علیرغم پُر بودنش
چون "من" سوار شده ام، اتوبوس باید نایستد علیرغم خالی بودنش
چون "من" سواره ام، پیاده باید توقف کند علیرغم حق تقدمش
چون "من" قرمز/آبی هستم، رقیب باید شکست بخورد علیرغم بهتر بازی کردنش
چون "من" ایرانی هستم، خارجی ها ....
چون "من" زن هستم، مرد ها ....
چون "من" مرد هستم، زن ها ....
چون "من" آمده ام، آیندگان....
چون "من" ....
وای
چه کَم می شد، توقع ها
چه زیاد می شد، تحمل ها
چه دگرگون می شد، رنج ها
چه منقلب می شد، شادی ها
چه بزرگ می شد، دنیاها
اگر "من"، معیار نبود!
مهدیار رضوی
