نردبان مهربانی

تمام و کمال

فراخود

 باقیات الصالحات همه در یک ویژگی مشترکند؛

        همه محصول توجه بی چشم داشت انسان به دیگران 

                                         و موجب توسعه ی قلب او هستند

         همه [ظاهرا] "فرا"خودند.

.

+... وَالْبَاقِیَاتُ الصَّالِحَاتُ خَیْرٌ عِنْدَ رَبِّکَ ثَوَابًا وَخَیْرٌ أَمَلًا

نیکیهاى ماندگار از نظر پاداش نزد پروردگارت بهتر و از نظر امید [نیز] بهتر است

سوره کهف ایه ۴۶

                                                                                     @hadisenemat

بهترین هدیه از بهترین دوست!

بهترین دوست شما کیست؟

بهترین هدیه ای که تاکنون دریافت کرده اید چیست؟

**

برای هر فردی به تناسب "هم و غم"ی که دارد بهترین هدیه تعریفی دارد:

 

-        برای فردی که گرسنه است بهترین هدیه، غذاست

-        برای فردی که تشنه است، بهترین هدیه، آب است

-        برای فردی که بی لباس است، بهترین هدیه، لباس است

.

.

.

اگر فردی بهترین دوستش کسی باشد که "عیب ها"یش را به او هدیه کند

    "هم و غم"ش چیست؟

    "دغدغه ی غالب"ش کدام است؟

                                 

تنها ارز معتبر در خارج !؟

خارج از دنیا

              تنها ارزی که خریدار دارد

                                          "قلب سلیم" است

-------

+ صدر نوشت:

یَوْمَ لَا یَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ سوره شعراء آیات 88 و89

روزى که هیچ مال و فرزندى سود نمى‏دهد مگر کسى که دلى پاک به سوى خدا بیاورد

 

+ پی نوشت :

فکر بهبود خود ای دل ز دری دیگر کن                     درد عاشق نشود به به مداوای حکیم

 گوهر معرفت آموز که با خود ببری                که نصیب دگران است نصاب زر و سیم

حافظ ار سیم و زرت نیست چه شد شاکر باش          چه به از گوهر لطف سخن و طبع سلیم

نمای ابدی!

قلبت

              نمایی است

                                از بنای فردایت !

 

اگر وسیع و سلیم و سرزنده است، بنای فردایت "دارالقرار"                                          

و اگر ضیق و مریض و پژمرده است، بنای فردایت"دارالبوار"

--------------

صدرنوشت :

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ بَدَّلُواْ نِعْمَةَ اللّهِ کُفْرًا وَأَحَلُّواْ قَوْمَهُمْ دَارَ الْبَوَارِ سوره ی ابراهیم- آیه 28

 

آیا ندیدی کسانی را که نعمت خدا را به کفران تبدیل کردند و جمعیت خود را به دار البوار (نیستی و نابودی) کشاندند.