فرایند مترقی

"شکر" 

 یک فرایند مترقی است

          که "حظ" انسان از دارایی هایش را به تدریج "کافی" و "وافی" میکند.

+ْ لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ

 ٌ اگر شکر کنید "شما" را افزون خواهم کرد 

سوره ابراهیم- بخشی از ایه ۷

                                                                 @hadisenemat

تکنولوژی شکر

شُکر...

    یک تکنولوژی فوق مدرن است

            که حظِّ آنی، گذرا و محسوس را

                   به حظِّ ابدی، ماندگار و معقول تبدیل می کند.

نمای ابدی!

قلبت

              نمایی است

                                از بنای فردایت !

 

اگر وسیع و سلیم و سرزنده است، بنای فردایت "دارالقرار"                                          

و اگر ضیق و مریض و پژمرده است، بنای فردایت"دارالبوار"

--------------

صدرنوشت :

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ بَدَّلُواْ نِعْمَةَ اللّهِ کُفْرًا وَأَحَلُّواْ قَوْمَهُمْ دَارَ الْبَوَارِ سوره ی ابراهیم- آیه 28

 

آیا ندیدی کسانی را که نعمت خدا را به کفران تبدیل کردند و جمعیت خود را به دار البوار (نیستی و نابودی) کشاندند.

دارا خوشبخت تر است یا راضی ؟!

خوشبختی ...

       تابعی از "مقدار ثروت" نیست

               بلکه تابعی است  از "میزان رضایت"

اگر...

     بهترین و پیشرفته ترین وسایل و امکانات را مالک باشیم

                                                   و به داشتن آن راضی نباشیم

                                                                  گویی که ندار و فقیریم!

 و اگر ...

      از حداقل امکانات برخوردار باشیم

                                     و به آن راضی و شاکر باشیم

                                            گویی که دارا و ثروتمندیم.

 

ما چیزهایی را 100%  داریم، که 100%  به آنها راضی و 100% آنها را شکر گذاریم.

 

پی نوشت:

آقای الف یک دستگاه پورشه دارد ولی (مثلا چون دوستش بهتر از آن را دارد)  از داشتن آن ناراضی است و آقای ب یک دستگاه پراید دارد  (و بی توجه به اینکه دیگران چه ماشینی دارند) به داشتن آن راضی است، به نظر شما آقای الف بیشتر ماشین دارد یا آقای ب ؟

بَه بَه !

کودکان را دیده اید ...

     گاهی بدون اینکه بدانند

            معنی حرفشان چیست و مخاطبش کیست؟

                              چه حرفهای عمیق و دقیقی می زنند.  

بزرگ ترها هم گاهی مثل کودکان

          کلماتی پرمعنی بر زبان می آورند

               بدون اینکه لحظه ای توجه کنند که

                   مخاطب کلامشان کیست، معنایش چیست و اشاره اش به کجاست؟  

 

 

" بَه بَه" ، "آخیش "، "آفرین" ،  "أحسنت" و ...  نمونه ای از آن عباراتند !

چنین عباراتی ترجمه ی روان و کوچه بازاری از الحمد لله  هستند!  

 پس

 این بار اگر...

     حین خوردن طعام لذیذی،

         نوشیدن نوشیدنی گوارایی

                 دیدن منظره ی دلربایی

                   خواندن  مطلب زیبایی

                       و ...

                           یکباره، ناگهان و ناخودآگاه

                                 کلماتی همانند عبارات فوق

                                 از دلمان جوشید و بر زبانمان نشست ...

         یادمان نرود ترجمه ی کدامین کلام آسمانی بر زبانمان جاری است  

         فراموش نکنیم مخاطب حقیقی کلاممان کیست و اشاره اش به چیست و کنایه اش به کجاست؟