در نظام ارزشیِ شِرک
موفقیت در هر زمان و زمینه ای با معیاری تعریف می شود ...
...گاهی با بیشتری تعداد ( مثال: کسی که تعداد کتاب بیشتری خوانده یا نوشته/ تعداد پایان نامه ی بیشتری را راهنمایی کرده/ تعداد افراد بیشتری زیردستش کار می کنند/ تعداد پامنبری بیشتری داره/ به تعداد شهر/کشور بیشتری سفر کرده، تعداد حج بیشتری رفته/ زیارت کربلای بیشتری رفته/ تعداد رکعات نماز بیشتری خوانده/ تعداد روزهای بیشتری روزه گرفته / ... / نسبت به دیگران موفق تر است)
... گاهی با کمتری تعداد (مثال: انسان لالی که کمتر غیبت کرده یا دروغ گفته/کوری که کمتر نامحرم دیده/ .... / .... نسبت به دیگران موفق تر است )
... گاهی با بیشتری مبلغ (مثال: ثروتمندی که مبلغ بیشتری صدقه، قرض الحسنه، هدیه، نذری و ... داده/ .... / .... نسبت به دیگران موفق تر است)
... گاهی با بیشتری نمره
... گاهی با کمتری رتبه
.
.
.
لیکن
در نظام ارزشی توحیدی
موفقیت فقط یک تعریف دارد :
« نهایت سعی
در عالی ترین جهت و اولی ترین زمینه
فارغ از کمی یا زیادی تعداد، مبلغ، نمره، رتبه و ... »
صدرنوشت مهجور مانده:
إِنَّ سَعْیَکُمْ لَشَتَّى - سوره لیل آیه ی 4 : همانا سعی شما پراکنده است
و أَن لَّیْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَى وَأَنَّ سَعْیَهُ سَوْفَ یُرَى- سوره ی نجم آیه ی 39 و40 :و اینکه براى انسان جز حاصل سعی او نیست ، و [نتیجه] سعی او به زودى دیده خواهد شد
قُلْ هَلْ نُنَبِّئُکُمْ بِالْأَخْسَرِینَ أَعْمَالًا الَّذِینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَهُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعًا- سوره کهف آیه ی 103 و ۱۰۴ : بگو آیا شما را از زیانکارترین مردم آگاه گردانم ،آنها که تلاشهایشان در زندگی دنیا گم (و نابود) شده؛ با اینحال می پندارند کارِ نیک انجام می دهند!
