فرایند شگفت انگیزی هست که
وجود "محاط" انسان را
به تدریج انقدر وسعت می دهد
تا بر همه ی مخلوقات "محیط" شود：
+بَلَى مَنْ کَسَبَ سَیِّئَةً و"َأَحَاطَتْ بِه"ِ خَطِیئَتُهُ فَأُولَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ ، وَالَّذِینَ "آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَات"ِ أُولَئِکَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ
بقره ۸۱ و ۸۲
: آری، هر کس اعمالی زشت اندوخت و کردار بدش به او "احاطه" نمود چنین کسانی اهل دوزخ‌اند و در آن آتش پیوسته معذّب خواهند بود. و کسانی که "ایمان" آوردند و "کارهای شایسته" انجام دادند، اهل بهشت اند و در آن جاودانه اند.
@hadisenemat
