در
نظام ارزشیِ شِرک
موفقیت در هر زمان و زمینه
ای با
معیاری
تعریف می شود ...
...گاهی با بیشتری تعداد ( مثال: کسی که تعداد کتاب
بیشتری خوانده یا نوشته/ تعداد پایان نامه ی بیشتری را راهنمایی کرده/ تعداد افراد
بیشتری زیردستش کار می کنند/ تعداد پامنبری بیشتری داره/ به تعداد شهر/کشور بیشتری
سفر کرده، تعداد حج بیشتری رفته/ زیارت کربلای بیشتری رفته/ تعداد رکعات نماز
بیشتری خوانده/ تعداد روزهای بیشتری روزه گرفته / ... / نسبت به دیگران موفق تر است)
... گاهی با کمتری
تعداد
(مثال: انسان لالی که کمتر غیبت کرده یا دروغ گفته/کوری که کمتر نامحرم دیده/ ....
/ .... نسبت به دیگران موفق تر است )
... گاهی با بیشتری
مبلغ
(مثال: ثروتمندی که مبلغ بیشتری صدقه، قرض الحسنه، هدیه، نذری و ... داده/ .... / .... نسبت
به دیگران موفق تر است)
... گاهی با بیشتری نمره
... گاهی با کمتری رتبه
.
.
.
لیکن
در نظام ارزشی توحیدی
موفقیت فقط یک تعریف
دارد :
« نهایت سعی
در عالی
ترین جهت و اولی ترین زمینه
فارغ
از کمی یا زیادی تعداد، مبلغ، نمره، رتبه و ... »
صدرنوشت مهجور مانده:
إِنَّ سَعْیَکُمْ
لَشَتَّى - سوره لیل آیه ی 4 : همانا
سعی شما پراکنده است
و أَن لَّیْسَ
لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَى وَأَنَّ سَعْیَهُ سَوْفَ یُرَى- سوره ی نجم آیه ی 39
و40 :و اینکه براى انسان جز حاصل سعی او
نیست ، و [نتیجه] سعی او به زودى دیده خواهد شد
قُلْ هَلْ نُنَبِّئُکُمْ بِالْأَخْسَرِینَ أَعْمَالًا الَّذِینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی الْحَیَاةِ
الدُّنْیَا وَهُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعًا- سوره کهف آیه ی 103 و ۱۰۴
: بگو آیا شما را از زیانکارترین مردم آگاه گردانم ،آنها که تلاشهایشان در زندگی دنیا
گم (و نابود) شده؛ با اینحال می پندارند
کارِ نیک انجام می دهند!