داروی تلخ

داروی معجزه اسایی هست که

              "افق نگاه" را می گستراند,

                 "وجود تنگ" را وسعت می دهد

                       و "همت کوتاه" را بلند می کند. 

اولش کمی تلخ است... 

               @hadisenemat

+ وَجَاءتْ سَکْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ذَلِکَ مَا کُنتَ مِنْهُ تَحِیدُ..

جان و جهان!

اجتماعی که فراتر از

                  محسوس را نمی فهمد

                 نمی تواند معقول را قبله ی مناسبات و تعاملات خود قرار دهد.

  

 

+ صدر نوشت:

َو جاوَزْنا بِبَنِی إِسْرائِیلَ اَلْبَحْرَ فَأَتَوْا عَلى قَوْمٍ یَعْکُفُونَ عَلى أَصْنامٍ لَهُمْ قالُوا یا مُوسَى اِجْعَلْ لَنا إِلهاً کَما لَهُمْ آلِهَةٌ قالَ إِنَّکُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ سوره ی اعراف – 138

و فرزندان اسرائیل را از دریا گذراندیم تا به قومى رسیدند که بر [پرستش] بتهاى خویش همت مى‏گماشتند گفتند اى موسى همان گونه که براى آنان خدایانى است براى ما [نیز] خدایى قرار ده گفت راستى شما نادانى مى‏کنید

 

+ پی نوشت:

دیدن لعل ترا دیده ی "جان"بین، باید      وین کجا مرتبه ی چشم "جهان"بینِ من است (حافظ)