بوی بهشت یا سوز سعیر؟
اگر هر روز ...
... در " جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ"[1] قدم بزنم
ولی حین قدم زدن همَّم آن باشد که اگر جنت دیگری بر این جنات
افزوده شود چه شود.
... از "لَحْمِ طَیْرٍ مِّمَّا یَشْتَهُونَ " [2] بخورم.
ولی حین خوردن، غَمَم آن باشد که چرا طعام آن سیاه پوست آفریقایی
یا آن روستا زاده ی افغانی از من بهتر است؟
... از " عَیْنًا فِیهَا تُسَمَّى سَلْسَبِیلًا "[3] بنوشم
ولی حین نوشیدن، دغدغه ام آن باشد که نکند فردا، یک سال یا صد سال
بعد چشمه بخشکد و تشنه بمانم.
... از " ثِیَابُ سُندُسٍ خُضْرٌ وَإِسْتَبْرَقٌ"[4] بپوشم
ولی حین پوشیدن، نگرانیم آن باشد که نکند مُد سال نباشد و کلاسم
ترک بر دارد.
آیا من در "بهشت و آرامش" هستم ؟ یا در "جهنم و سوزش" ؟
آیا غلبه با "فضای بهشتی برون" است ؟ یا "شعله های جهنمی درون" ؟
---------------------------------
پی نوشت: آیات فوق اشاره به برخی نعمتهایی دارند که بهشتیان در بهشت از آنها برخوردارند
حواسمون که تا امروز بوده..
ولی ان شاالله بیشتر اندیشه بکنیم...
اللهم عجل لولیک الفرج...