خیلی دور، خیلی نزدیک
آخرت ...
در امتداد دنیا نیست
بلکه محیط بر دنیا است !
انسان صرفا در امتداد کودکی، نوجوانی، جوانی
و پس از گذر از میانسالی، پیری و.... به آخرت نمی رسد!
بلکه ...
هرفردی
در هر لحظه ای
سر از دنیا برآورد
خویش را در آخرت می یابد
چه شب باشد و چه روز
چه جوان باشد چه پیر !
و دست کم قسمت کوچکی
از پاداش یا عذاب اخرویش را
نقدتر از همه ی دنیویات
در عمیق ترین لایه های جانش
وجدان می کند.