قصه های تکراری !

قصه ی "آدم (ع)" در قرآن

      استعاره ای از قصه ی هر روز "بنی آدم" است:

        ... هر روز ملائک بر مقام انسان سجده می کنند

        ... هر روز  شیطان از آن سجده سرباز می زند

        ... هر روز بنی آدم از "بهشت شکر" هبوط می کنند

           از این روست که شیطان از چهارسو به آنها هجوم می آورد تا "شاکر" نباشند

           و به بهشتی که از آن پایین آمدند دوباره برنگردند.

 

----------------------

صدر نوشت:

ثُمَّ لآتِیَنَّهُم مِّن بَیْنِ أَیْدِیهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ وَعَنْ أَیْمَانِهِمْ وَعَن شَمَآئِلِهِمْ وَلاَ تَجِدُ أَکْثَرَهُمْ شَاکِرِینَ

سپس از پیشرو و از پشت سر و از طرف راست و از طرف چپ آنها، به سراغ آنها می‏روم و اکثر آنها را شکرگزار نخواهی یافت.

 سوره ی اعراف آیه ی 17