وجه قلب

وجه:

-          آنچه با آن توجه می کنند،

-          در مورد حیوانات = صورت،

-         در مورد موجودات ذی شعور = دغدغه ی غالب، سوی توجه،

قلب: کانون توجهات و تعلقات ( وجهت وجهی للذی فطر السموات و الارض، اینما تولوا فثم وجه الله

قلب سلیم:

-          قلبی که توجهات و تعلقاتش درست است

-          تنها چیزی که از دنیا به آخرت قابل انتقال است،

-         تنها کالایی که در آخرت مشتری دارد،

-          تنها سرمایه ای که در بعد از دنیا به حال انسان منفعت دارد. (یوم لا ینفع مال و لابنون الا من اتی الله بقلب سلیم)

قلب مریض: قلبی که توجهات، تعلقات و دغدغه های نادرست دارد.

قلب مختوم:

-         قلبی که به موجود ها اکتفا کرده است،

-         قلبی که توسعه ی توجهات، تعلقات و دغدغه هایش پایان یافته است.

-          قلب فارغ التحصیل (ختم الله علی قلوبهم ....)

صدر:

-         چارچوب کلان توجهات، تعلقات و دغدغه ها (لاتعمی الابصار و لکن تعمی القلوب التی فی الصدور – و حصل ما فی الصدور)،

-         عالمی که درآن زندگی می کنی و غم و شادی و مطلوباتت در آن تعریف می شود.

 

شرح صدر: چشم انداز وسیع داشتن، چارچوب وسیع توجهات، دغدغه های بجا

قبر: جایی که بی پرده با صدرمان مواجه می شویم، جایی که در آن میهمان قلبمان می شویم.

­­­­­­­­­­­­­

فشار قبر: ضیق صدر، تنگی عالم فکرو بینش  

گناه و ثواب

گناه :

-        آنچه از حیات تو می کاهد.

-         آنچه از تو می کاهد .

-        آنچه ترا در غرایز فرو می برد.

-        آنچه ترا از دانا شدن و دارا شدن محروم میکند.

-         آنچه ترا از رفتن و رسیدن باز میدارد.

ثواب:

-        آنچه ترا زنده تر می کند.

-        آنچه ترا به هدف شایسته ات یک گام نزدیک تر می کند (مسیرتو تا هدف شایسته ات مدرج است هر درجه را یک ثواب می گویند)

-        آنچه ترا از غرایز فرا می آورد.  

-        آنچه بر تو می افزاید.

-        آنچه به تو دارایی ماندگار می دهد.

نظر شما چیست ؟ 

جهنم

جهنم :

-        بهره حداقلی (نزدیک به صفر) از حیات

-        جایی که در آن همه مغرور و حریص و خودبین، خودخواهند،

-        جایی که در آن کسی دیگران را نمی بیند (تاریکخانه)

-        جایی که همه به درد و رنج خویش مشغولند،

-        همین چیزی که الان ما اسمش را زندگی گذاشته ایم.

-         محرومیت، نابودی، خواری، رنج خودخواسته. 

جهنمی :

-        کسی است که استعدادهای خود را مهمل گذاشته است و از امکانات خود به اندازه انعام یا کمتر از آنها بهره می برد،

-        کوتوله، حقیر

-        کسی که از خوشحالی دیگران رنج می برد

-        خودخواه، متکبر، حریص، حسود و ....  

***

نظر شما چیست؟ آیا با تعریف های فوق موافقید ؟

بهشت و بهشتی را شما تعریف کنید 

هندسه هستی

    دنیا خاصیت هلوگرافیک دارد یعنی اجزائ آن شبیه کل آن هستند، یکی از خواص دنیا ماهیت آزمونی ان است. دنیا خود یک میدان ازمون بزرگ است و هر کسی به فراخور موقعیتی که دارد در میدانی از آزمون قرار گرفته است. یکی در میدان آزمونی به بزرگی یک وزارتخانه است و دیگری در میدان آزمونی به کوچکی یکی آبدار خانه، فضای پیشرفت و پسرفت برای هر دو به یک اندازه فراهم است هرکس اگر در میدان آزمون خود درست عمل کند از تمام کمالات شایسته اش بهره مند خواهد شد، کمال انسان مستقل از بزرگی و کوچکی ظاهری میدان مسابقه ی او است.