حدیث نعمت

وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّکَ فَحَدِّثْ : از نعمت پروردگارت سخن بگو

حدیث نعمت

وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّکَ فَحَدِّثْ : از نعمت پروردگارت سخن بگو

حدیث نعمت

کپی،تکثیر و انتشار محتوا "با هر نامی" مجاز است

پیام های کوتاه
طبقه بندی موضوعی
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
محبوب ترین مطالب
مطالب پربحث‌تر

۴۰ مطلب با موضوع «سوالنامه» ثبت شده است

قلب ها همه یک اندازه نیستند!

قلب ها همیشه کوچک تر از قالب ها نیستند !

بزرگی و کوچکی قلب ها تابعی از بزرگی و کوچکی "همً و غمً " ها است:

 

      قلب< قالب     (برای هر کسی که همًش به اندازه ی بخشی از قالبش است)

      قلب = قالب    (برای هر کسی که همًش به اندازه ی قالبش است)

      قلب> قالب     (برای هر کسی که همًش فراتر از  قالبش است)

 

برخی قلبشان به اندازه ی یک خیال موهوم و یک آرزوی توخالی است

برخی قلبشان به اندازه ی قسمتی از قالبشان (مثل شکم یا زیر شکم) است

برخی قلبشان به اندازه ی تمام قالبشان است

برخی قلبشان به اندازه ی تمام "قالب ها" ست

برخی قلبشان به اندازه ی تمام "قلب ها" ست

.

.

***

آیا اندازه ی قلبمان را می دانیم ؟

آیا به قلب به اندازه قالب اهمیت میدهیم ؟

۱۱ نظر موافقین ۵ مخالفین ۰ ۱۱ بهمن ۹۳ ، ۱۲:۰۶
00 :00

اگر ...

   روزهای متمادی

               از صبح تا شام

          در " تاریکخانه " ای بنشینم

               ضمن اداء الحروف و حفظ الوقوف

                                    به شیوه ترتیل یا تحقیق  

                                   با هفت قرائت به کرات بخوانم :

 

                                " نور خورشید، تاریکی ها را روشن می کند"  

 

                                                                       و در آن تدبر کنم ...

 

آیا تا ...

        پرده های ضخیم پنجره های خانه ام را کنار نزنم

                          و برای دیدن از نور خورشید استعانت نگیرم

                                       از ظلمات پیرامونم ذره ای کاسته خواهد شد؟  


 

صدر نوشت مهجور مانده :

-      قَدْ جَاءکُم بَصَآئِرُ مِن رَّبِّکُمْ فَمَنْ أَبْصَرَ فَلِنَفْسِهِ وَمَنْ عَمِیَ فَعَلَیْهَا ...

 به راستى روشنگریهایى از سوى پروردگارتان براى شما آمده است، پس هرکس به دیده بصیرت بنگرد به سود خود اوست، و هرکس از سر بصیرت ننگرد به زیان خود اوست. سوره انعام 104

 

-      یا أَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءکُم بُرْهَانٌ مِّن رَّبِّکُمْ وَأَنزَلْنَا إِلَیْکُمْ نُورًا مُّبِینًا ....

  ای مردم! دلیل آشکاری از طرف پروردگارتان برای شما آمد و نور واضحی بسوی شما فرستادیم . سوره نساء 174

۹ نظر موافقین ۴ مخالفین ۰ ۰۵ بهمن ۹۳ ، ۰۰:۰۱
00 :00

آن ...

    سیب سرخ داخل بشقابت

               پدر/مادر/ فرزند/ همسر نشسته بر مبل کنارت

  از آن ...

       باغ پُر میوه ی درونِ قابِ تلویزیونت  

و

 از آن ...

           خیل دوستانِ درونِ وبلاگ و وایبر و خاطرات و خیالاتت

                                                               بیشتر " هست"

 

آیا کسیکه

           هر لحظه

                به جای کمال مصاحبت با "هست" ها

                        به تصویر، خیال، خاطره و توهمِ آن ها مشغول است

                                                                   حظی از هستی خواهد برد ؟   

۸ نظر موافقین ۴ مخالفین ۰ ۰۱ بهمن ۹۳ ، ۱۶:۵۰
00 :00

وقتی کریمی علیم و حکیم

   سفره ی رحمتی وسیع بگسترد

            آن را با بی نهایت نعمت دیدنی و نادیدنی بیاراید

                کسی را  به ضیافت بخواند و سر خوان کرمش بنشاند

              و بگوید :

                  ...  از این نخور

                   ...  از آن کم بخور

                    ...  فلان را این گونه بنوش

                     ... از بهمان آن گونه استفاده کن  و ....

           یقینا می خواهد میهمانش حظِ بیشتری از سفره ببرد و طَرفِ بیشتری از نعمتها ببندد

 

 آ یا در کرم، علم و حکمتش

                        یا بی نهایت بودن نعمتهایش

                                                  تردید داری ؟ 

۶ نظر موافقین ۵ مخالفین ۰ ۱۲ دی ۹۳ ، ۱۳:۱۱
00 :00

اگر هر روز ...

 

           ... در " جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ"[1]  قدم بزنم

                         ولی حین قدم زدن  همَّم آن باشد که اگر جنت دیگری بر این جنات

    افزوده شود چه شود.

 

          ... از  "لَحْمِ طَیْرٍ مِّمَّا یَشْتَهُونَ " [2] بخورم.

ولی حین خوردن، غَمَم  آن باشد که چرا  طعام آن سیاه پوست آفریقایی

 یا آن روستا زاده ی افغانی  از من بهتر است؟

 

            ... از  " عَیْنًا فِیهَا تُسَمَّى سَلْسَبِیلًا "[3]  بنوشم

 ولی حین نوشیدن، دغدغه ام آن باشد که نکند فردا، یک سال یا صد سال

 بعد چشمه بخشکد و تشنه بمانم.

 

            ... از " ثِیَابُ سُندُسٍ خُضْرٌ وَإِسْتَبْرَقٌ"[4] بپوشم

 ولی حین پوشیدن، نگرانیم آن باشد که  نکند  مُد سال نباشد و کلاسم

 ترک بر دارد.

 

آیا  من در "بهشت و آرامش" هستم ؟ یا در "جهنم و سوزش" ؟

آیا  غلبه با "فضای بهشتی برون" است ؟ یا  "شعله های جهنمی درون" ؟

 


---------------------------------

پی نوشت: آیات فوق  اشاره به برخی نعمتهایی دارند که بهشتیان در بهشت از آنها برخوردارند



[1] سوره بقره- آیه ی25

[2] - سوره واقعه-آیه ی 21 : گوشت پرندگان هرچه بخواهند

[3] - سوره انسان-آیه ی 18- از چشمه هایی در آنجا که سلسبیل نامیده می شوند

[4] سوره انسان-ایه ی 21- جامه‏ هاى ابریشمى سبز و دیباى ستبر

۱۰ نظر موافقین ۶ مخالفین ۰ ۱۰ آذر ۹۳ ، ۰۷:۴۰
00 :00

اگر...

 سرمایه ای پیدا کنم که با بخشش

                                           ... تمام نشود !

                                           ...  بلکه بیشتر ببالد !

                                            ... و زیاد و زیادتر شود !

 

 آن گاه ...

... سخت دنبال کسانی می گشتم تا به آنها ببخشم

... هر روز با رغبت به آنها می بخشیدم و

... دستشان را نیز می بوسیدم که هستند تا سرمایه هایم ببالد!  

 

آیا شما چنان سرمایه یا سرمایه هایی را  می شناسید؟

 

حکایت زیر را بخوانید ...

 

« بانوى خردمندى در کوهستان سفر مى کرد که سنگ گران قیمتى را در جوى آبى پیدا کرد.

 روز بعد به مسافرى رسید که گرسنه بود.

 بانوى خردمند کیفش را باز کرد تا در غذایش با مسافر شریک شود.

مسافر گرسنه، سنگ قیمتى را در کیف بانوى خردمند دید از آن خوشش آمد و از او خواست که آن سنگ را به او بدهد.

زن خردمند هم بى درنگ، سنگ را به او داد،  مسافر بسیار شادمان شد و از این که شانس به او روى کرده بود، از خوشحالى سر از پا نمى شناخت.

او مى دانست که جواهر به قدرى با ارزش است که تا آخر عمر مى تواند راحت زندگى کند

 ولى چند روز بعد، مرد مسافر به راه افتاد تا هرچه زودتر، بانوى خردمند را پیدا کند.

بالاخره او را یافت، سنگ را پس داد و گفت:

 

«خیلى فکر کردم، مى دانم این سنگ چقدر با ارزش است، اما آن را به تو پس مى دهم با این امید که چیزى ارزشمندتر از آن به من بدهى.

 اگر مى توانى، آن محبت را، آن سخاوت را، آن کرامت را  به من بده که به تو قدرت داد این سنگ را به من ببخشى... » *

 

* منبع: نمی دانم 

۱۴ نظر موافقین ۷ مخالفین ۰ ۰۴ آذر ۹۳ ، ۰۸:۳۰
00 :00

 عینک ...

         ... از جنس من نیست

                      خارج از من است

                           جا می ماند، کثیف می شود

                                  گُم می شود، مستهلک می شود                          

با عمل لیزیک ...

                  ... عینک از جنس چشمم می شود

                                    همیشه همراهم می شود:

                                    دیگر جا نمی ماند وگم و کثیف و مستهلک نمی شود.

 

آیا عملی، فرمولی یا اکسیری سراغ دارید که ...

                          ... این چشم لیزیک شده ی تنم را

                          ... این اعتبار بانکی و ثروت بیرون از تنم را

                          ... این دانایی های اندک درون ذهنم را

                          ... این دلخوشی ها، انگیزه ها و زیبایی های بیرون از جانم را

                          هم جنس جانم کند تا همیشه ...

                                                 ... همراهم بمانند

                                                  ... جایی یا زمانی جا نمانند و

                                                  ... گم وکثیف و مستهلک نشوند؟

                                                                             آیا سراغ دارید؟

۶ نظر موافقین ۴ مخالفین ۰ ۳۰ آبان ۹۳ ، ۱۲:۳۵
00 :00

مردم زیاد استفاده می کنند.

شما هم قطعا شنیده اید و خودتان هم استفاده کرده اید:

 

« ... فلانی به "جایی" رسیده است ... تلاش کن... درس بخوان تا به "جایی" برسی ...»

 

آیا تا به حال از خود پرسیده ایم:

                    آن "جایی" کجاست؟

               کی به "جایی" رسیده است؟  

                  اگر تا آخر عمرمان به آن "جایی" نرسیم، تکلیف چیست؟

                         آیا اگر همه به "جایی" برسند چرخ زندگی خواهد چرخید؟

     

آیا کسی که ماهانه دهها میلیون تومان درآمد دارد

                                      همه او را می شناسند

                                           جلو او خم و راست می شوند

                                                      به "جایی" رسیده است؟

آیا کسی که علیرغم تمام سعیش قوت لایموتی دارد

                                                    صادق است

                                                         منصف است

                                                          مردم دوست است

                                                             به "جایی" نرسیده است؟

 

واقعاً آن "جایی" کجاست؟ 

 نکند "جایی" همین جا باشد که اکنون هستیم!

نکند در رسیدن به یک "جای موهوم"، هی "جاهای حقیقی" را بفروشیم!

نکند سرآخر "بی جا" بمانیم!

۱۸ نظر موافقین ۱۲ مخالفین ۰ ۱۹ آبان ۹۳ ، ۱۱:۰۰
00 :00

کودک بودم!

 بالا و پایین پریدن یک خرگوش پشمالو،

                       جلو یک غذاخوری شلوغ،

                                          برایم زیبا بود.

                                             و آن زیبایی ادامه داشت تا ....

                ... تا فهمیدم درون آن خرگوش،

                        پر از مردی است از سرناچاری

                           و درون آن غذاخوری

                             پر از آروغ است از سرسیری

                                ... آن زیبای کودکی برایم زشت شد

                                                            و آن زشتی ادامه داشت تا ...

                  ... تا فهمیدم درون آن مرد ناچار

                       پر از قلبی است مهربان و بی آزار

                           که به ذوق کودک ناز یک ساله اش صبور گشته و به شوق او بیقرار

                             ... آن زشت دیروزی برایم زیبا شد

                                زیبایی که با آن زیبای کودکیم،از قلب تا قالب فاصله داشت.

                                     زیبایی که -علیرغم تمام زشتیهای اطرافش- تاکنون ادامه دارد ....

                                   و تا دوباره افق نگاه و گستره ی دیدم تغییر کند ادامه خواهد داشت.                            

 

آری

 زشت یا زیبا

چقدر زشت و چقدر زیبا ؟

تابعی از افق نگاه وگستره ی دید توست

                              و تغییر یا تعمیق نگاه تا ...

                                                    ...تا همه ی هست ها را نبینی و مقصود از آنها را نفهمی

                     ... تا افق نگاهت، عالی ترین و گستره ی دیدت، وسیعترین نشود

                 ... تا  در آن عالی ترین افق و آن وسیعترین منظر، قرار پیدا نکنی

                                                                                                            ادامه خواهد داشت.        

پروردگارا !

      آن زینب بزرگ

            آن عقیله ی بنی هاشم!

                             از چه افق اعلایی ؟

                                       و در چه گستره ی وسیعی؟

                                                             کربلا را دید که جز زیبایی ندید ؟ 

۹ نظر موافقین ۷ مخالفین ۰ ۱۰ آبان ۹۳ ، ۰۷:۵۹
00 :00


1 ) شاید برخی "آرزوهای موهوم" زندگی را از آنچه باید بر ما سخت تر کرده است

2 ) آیا آرزوهای موهوم را از آرزوهای حقیقی، تشخیص می دهیم؟

3 ) آیا آرزوهایی هست که پروردگارمان نیز آنها را به عنوان آروزهای مطلوب، تایید کرده باشد؟

ذَرْهُمْ یَأْکُلُواْ وَیَتَمَتَّعُواْ وَ یُلْهِهِمُ الأَمَلُ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ(سوره 15 -آیه3 )

َالْبَاقِیَاتُ الصَّالِحَاتُ خَیْرٌ عِندَ رَبِّکَ ثَوَابًا وَخَیْرٌ أَمَلًا ﴿سوره 18 آیه 46 ﴾

۵ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۳۱ فروردين ۹۳ ، ۱۱:۵۶
00 :00